کامیسمای

کو سمای من؟

استقرار، ایستادن، به قائم، به ذات، 

ذات انسانی ذات ما، سرشت انسانی سرشت ما

سخن پیر

ای همراهان وقت خویش را هدر ندهید که قاصدان مرگ در کمین‌اند. از فراگرفته‌های خود برای نمایش دادن استفاده نکنیـد. انرژی خود را بی‌دلیل هدر ندهید، چون حمال انرژی خواهید شد. اگر می‌خواهید کسی شوید هیچ‌کس مباشید و هیچ مگوئید، فقط عمل کنید. بدون نمایش و تظاهر بدانید آنان که با زبان شیرین با شما سخن می‌گویند راز حرکات و اندیشه سازنده شما را ندارند و می‌خواهند شما را نیز به پایان بکشند تا بر شما حاکم باشند. ای همراهان و همدلان، از تازه ره‌یافتگان بی‌تفکر سودی مخواهید و اسرار اندیشه خود را بر آنان مشکافید. وقت خویش را با نادانان و بی درکان مگذرانید. شمشیر به نادانان ندهید که اولین ضربه آن شمشیر بر سینه خودتان می‌نشیند. کانگ فو دنیای اندیشه است. دنیایی که اگر آن را بشکافیم به دریای بی‌کران دست می‌یابیم. آرزومند آن مباش که چیزی غیر آنچه هستی باشی، ولی بکوش در کمال آنچه هستی باشی. تنها معنای زندگی معنائی است که انسان با شکوفا ساختن نیروهای نهفته در درونش به زندگی می‌دهد...

سوگند نگاه

آگاه، پارسا، مهر، آیین، به ژرف جهان معنا، ره یافته بسوی فرازمندی جان و روان همراهان کانگ فو توآ؛

سوگند به سخنی که از دفتر دل پاک و نهاد تابناک نبشتم، سوگند به بایگانی دل، سوگند به توانایی به فروزه های نیک و همه نیکی ها و زیبایی های پرتو هستی که با فروغ اندیشه آشکار می گردند. سوگند به پیران پارس و عارفان و اندیشمندانی که در این پشته از زمین جایگزین شدند و از راه بازتاب فروغ هستی در آیینه نهاد خود پرمعناترین و درخشان ترین پیاله های فرهنگ را چکه هستی هستا کردند. سوگند به آیین بزرگی، به راز هستی بخش، به آنها که بدین راه بار یافتند، سوگند یاد می کنم تا از هیچ کوششی دریغ نکنم و در هستی یعنی اندیشه پاک و گوهر بازتاب هماهنگی منش با آفرینش از راه بینش به جان و روان همراهان خود دیکته کنم.   توآ 21